خشت
يكشنبه, ۱۴ آذر ۱۳۹۵، ۰۲:۴۸ ق.ظ
شانه ات را دیر آوردی سرم را باد برد
خشت خشت و آجر آجر پیکرم را باد برد
من بلوطی پیر بودم پای یک کوه بلند
نیمم آتش سوخت نیم دیگرم را باد برد
اینجا سرزمین بازی با واژه هاست.
اینجا مهربانی را مهر ناهنجاری میزنند.
اینجا صفات انسانی را ریشه اش کمتر کسی میداند.
پیام های کوتاه
- ۶ آبان ۹۷ , ۱۹:۲۶دروغ و حقیقت.
- ۱۹ مرداد ۹۷ , ۱۶:۰۵برخورد
- ۱۳ مرداد ۹۷ , ۲۲:۵۸هیچ کس
- ۱۱ مرداد ۹۷ , ۲۱:۲۲اراجیف
- ۱۴ آذر ۹۵ , ۰۲:۱۳توجه
- ۱۴ آذر ۹۵ , ۰۲:۱۱آخر خوشبختیست
- ۱۴ آذر ۹۵ , ۰۲:۰۸دلتنگی
- ۱۴ آذر ۹۵ , ۰۲:۰۴عبارتهای غلط
- ۱۴ آذر ۹۵ , ۰۲:۰۲راهم را قدم بزن
- ۱۴ آذر ۹۵ , ۰۲:۰۰چه خبر از دل تو
بایگانی
- ارديبهشت ۱۴۰۰ (۱)
- بهمن ۱۳۹۷ (۱)
- آبان ۱۳۹۷ (۱)
- مرداد ۱۳۹۷ (۳)
- آذر ۱۳۹۵ (۱۳)
- شهریور ۱۳۹۵ (۴)
- مرداد ۱۳۹۵ (۲)
- تیر ۱۳۹۵ (۳)
- خرداد ۱۳۹۵ (۴)
- ارديبهشت ۱۳۹۵ (۱)
- دی ۱۳۹۴ (۲)
- تیر ۱۳۹۴ (۲۳)
نویسندگان
- وستام گودرزی (58)
